۳- چگونه زندگی شادی را ساخته ایم
۳-۱ راضیه حاجیان
اعضای خانواده: محمدحسین سیدین – راضیه حاجیان
خویشتن بگذار اگر داری هوای او
* برای مشاهده کامل مطلب روی گزینه مشاهده ادامه مطلب کلیک کنید.
حدود ۴۰ سال پیش باهمسرم ازدواج کردم که حاصل آن یک فرزند دختر بود. زندگی من بعداز ازدواج خیلی پرفراز و نشیب بود و از مشکلات زیادی رنج میبردم و دائما باهمسرم اختلاف داشتیم و بحث و جدل میکردیم. چندین بار تصمیم گرفتیم ازهم جدا شویم ولی به خاطر وجود فرزند دوباره منصرف می شدیم. ازنظراعتقادی هیچ تشابهی به هم نداشتیم. من بااعتقاد دینی که داشتم درمراسم مذهبی شرکت می کردم و با دعا و نیایش ازخداوند میخواستم به من کمک کند و ضمنا در این دوران ازناراحتی های جسمانی زیادی رنج میبردم تا اینکه خداوند به من لطف کرد و مرا با الهام خانم مهربان آشنا کردکه به آشنایی من با استاد عزیزم آقای دکتر بهادری نژاد انجامید. از زمانی که از استاد عزیزم آموختم که محبت کنم و محبت باید بی توقع باشد وهیج گونه توقعی ازطرف همسرم نداشته باشم کم کم محبت کردن را شروع کردم و هر مشکلی درزندگیم پیش میآمد همه را به عنوان دروس دانشگاه زندگیم تلقی می کردم و به دنبال پاس کردن دروس بودم و به مرور زمان عشق ورزی را آغاز کردم و روز به روز حال خودم بهتر می شد تاجایی که ازخداوند سپاسگزاری می کردم که نقش کسی را که خدمت می کند را به من داده و این توانایی را دروجودم قرارداده است.
به این ترتیب بود که فضایی آرام همراه باعشق بی توقع وخدمت بی ریا را در منزل به لطف خداوند ایجاد کردم وبا آگاهی ازاینکه تمام مسائل زندگی من درس من تلقی می شود وآگاهی خود را دراین زمینه با کمک خداوند ورهنمودهای استاد مهربانم بالا بردم و براین اعتقادم هرچه آگاهی بالاتر رود پذیرش بالاتر می رود وهرچه پذیرش بالاتر رود رضایتمندی بالاتر می رود.
هم اکنون با پذیرش تمام مسائل زندگی قلبی سرشاز ازعشق دارم که باهیچ لذتی قابل قیاس نیست و خانه وکاشانه ای که به لطف خداوند آرامش و عشق ومحبت در آن موج می زند و همسرم را به عنوان یک تجلی زیبای خداوندی بسیار دوست دارم و او را همانگونه که هست پذیرفتم.
از تمام نعمات و تمام امکانات مالی و رفاهی که خداوند برایم قرارداده بسیار شاکرم و خانه خود را به بهشتی تبدیل کرده ام که زیر درختان امید، بخشش، خوش بینی، خیرخواهی و سپاسگزاری آن رودهای عشق و خدمتگزاری وصبر و توکل جریان دارد. خدایا بخاطر توانایی که به من داده ای از تو سپاسگزارم.